W nawiązaniu do swojego poprzedniego wpisu.
Jeśli odpowiemy sobie twierdząco na postawione tam pytanie o powstawanie nowej osi Berlin-Moskwa-Pekin, musimy zastanowić się nad polską polityką zagraniczną w tym kontekście. Czy postawa PO w takim świetle jest zdradą interesów narodowych, czy może przejawem realpolitik której tak wiele razy w naszej historii brakowało? Czy politycy platformy realizują tylko swoje partykularne interesy, czy też może "grają jak przeciwnik pozwala" chcąc zminimalizować ewentualne straty. Czy w takiej sytuacji celem Państwa powinno być formalne przetrwanie złej koniunktury w jak najmniej uszczuplonej formie, czy też walka bez brania pod uwagę szans i kosztów? Przyjmując, że dziś dywizje pancerne zostały zastąpione przez rurociągi i strategiczną infrastrukturę, czy można grać na to, że taką infrastrukturę warto mieć na swoim terytorium niezależnie od politycznch kontekstów, bo przy zmianie układu sił, infrastrukturę zawszę można "odzyskać"?Czy takie przetrwanie powinno być grą na czas w wyczekiwaniu zmiany geopolitycznej konstelacji, czy lepiej zaangażować się w budowę nowego ładu? Czy politycy rządzący wiedzą coś czego my nie wiemy i nie możemy wywnioskować z dozowanych nam przez różnorodne media informacji, np że nikt nie jest zainteresowany i gotowy do "umierania za Warszawę" i z tej wiedzy wynikają ich postawy, czy też być może jest to zwykły oportunizm i koniunkturalizm?
pozdrawiam.
